Laatste dag New Orleans & Aankomst Baton Rouge

Hee allemaal!

Dit verslag schrijf ik vanuit het appartementencomplex waar ik ondertussen helemaal gesetteld ben. Ik heb alleen nog geen internet, dus ik zit hier nu heel gezellig in de algemene computerruimte. Het is buiten zo'n 25 graden, echt heerlijk! (sorry guys..)

Ik zal maar gewoon verder gaan waar ik gebleven was in mijn vorige verslag, over de dagen in New Orleans..

De tweede dag in New Orleans (vrijdag) werden we weer behoorlijk vroeg wakker. Gek genoeg waren ze ons ontbijt vergeten, maar dat gaf niet want vandaag zouden we gaan lunchen in een andere wijk van New Orleans samen met Tien, de jongen die ons ook van het vliegveld had opgehaald. Hij kwam ons met de auto ophalen, waarna we een andere jongen op gingen halen, Robby. Hij had ook een semester in Nijmegen gestudeerd dus Dinny kende hem al. Bovendien wist hij super veel over New Orleans dus kon hij ons alles vertellen over de leukste plekken, bars en restaurants.

We gingen naar echt een typisch Amerikaans restaurant met van die tafeltjes met geblokte papieren kleedjes en allerlei sausjes op tafel. We wisten niet zo goed wat we moesten nemen maar op aanraden van Robby en Tien kozen we voor een Po-Boy, een typisch New Orleanse ‘sandwich’ met bijvoorbeeld vlees of garnalen. Nu klinkt het woord sandwich best gezond, maar dit was gewoon een broodje met een beetje sla, garnalen gefrituurd in een deegje en heeel veel saus. Hoewel ik het nog netjes met mes en vork probeerde te eten was dit volgens hun niet echt de bedoeling, je moest het gewoon lekker met je handen eten. Ernaast namen we nog Gumbo, dat is een soort soepje, ook verkrijgbaar met allerlei soorten vlees of vis. Het smaakte allemaal erg goed, maar er kan wel weer geconcludeerd worden dat het eten hier echt niet gezond is.

Na de lunch liepen we wat rond door de wijk, gingen we koffie drinken bij Sucré, een coffee bar waar ze ook allerlei super lekkere cupcakes en taartjes verkopen. Daarna zijn we naar een wine bar gegaan waar we met z’n vieren lekker een flesje wijn hebben gedronken. Was erg gezellig! Hierna moest Tien weg en zette hij ons af bij Robby’s huis. Hij en zijn huisgenoten doen allemaal veel op de fiets (best bijzonder hier), dus kwam hij met het idee om wat fietsen mee te nemen en ons leuke plekken van New Orleans te laten zien op de fiets. Hoe Nederlands is dat, nog geen twee dagen in Amerika en al meteen weer op de fiets stappen. Maargoed, het was een erg fijne manier om meer van de stad te zien: we zijn door parken gefietst, mooie wijken met enorme huizen, en langs de Mississipi rivier. Tussendoor wist Robby enorm veel te vertellen over New Orleans, de perfecte tour guide dus!

Na ons fietstochtje bracht hij ons met de auto naar de Wallmart, een enorme, cheap ass ‘supermarkt’ waar ze echt álles verkopen. We hadden nu namelijk wel een keer een Amerikaanse telefoon nodig. Ik had al grappige verhalen gehoord over de Wallmart, en ik moet zeggen dat het inderdaad een hele grote winkel is waar ze echt alles hebben, en vooral heel veel van alles. Maar om eerlijk te zijn zou je het ook wel kunnen vergelijken met de Makro bij ons, alleen dan met een meer goedkope uitstraling. Maargoed, we hebben nu in ieder geval een telefoon, een hele mooie van maar liefst $15 :). Onderaan dit bericht zal ik mijn nummer neerzetten!

Na ons Wallmart bezoekje zijn we nog door een aantal ‘ghetto’s’ gereden, de arme wijken van New Orleans die destijds zijn getroffen door de overstromingen veroorzaakt door orkaan Katrina. Dit was echt zielig om te zien, want ten eerste zijn alle huizen echt heel oud en klein, en ten tweede is het merendeel ervan nooit echt goed opgeknapt na Katrina. Je ziet dus nog heel veel verrotte, half ingestorte huizen staan, puur omdat ze geen geld hebben om er wat aan te doen.

Ondertussen was het alweer avond, en Robby nam ons mee naar een typisch Amerikaans café, met een hele lange bar waar iedereen aan zit met hun drankje. Hier hebben we een hele tijd gezeten en gezellig gekletst met de elkaar, de barman en nog wat andere mensen. Om de avond gezellig af te sluiten zijn we later doorgereden naar de French Quarter, waar we gingen stappen. In de French Quarter heb je de straat Bourbon Street, een uitgaansstraat met talloze bars en cafe’s. Dit is echter de plek waar alle toeristen komen om zich laveloos te zuipen en asociaal te gedragen: niet echt de meest leuke straat om uit te gaan. Daarom gingen wij stappen in Frenchmen street, een straat met ook veel bars en café’s, en waar vooral de locals uit New Orleans zelf komen. Hier hing een meer relaxte sfeer en nadat we wat hadden gedronken in een bar met live muziek (wat je hier echt overal hoort en super goed is!) gingen we dansen in een bar met een DJ. Hij draaide echt goed, vooral R&B muziek. Dat was ook wel te merken, want wij waren als blanken echt in de minderheid. Toch hing er een goede sfeer en was iedereen super aardig! Opnieuw maken veel mensen een praatje en zijn ze echt geïnteresseerd waar je vandaan komt en wat je gaat doen.

Uiteindelijk lagen we weer lekker laat in ons bedje en gingen snel slapen, want de volgende dag ging onze wekker weer vroeg: we moesten uitchecken en Tien kwam ons ophalen om met de auto naar de campus van mijn universiteit LSU in de stad Baton Rouge te gaan. Die jongen heeft zo veel voor ons gedaan, echt geweldig! Het was jammer om weg te gaan uit New Orleans want het is echt een super stad met een hele relaxte sfeer, veel culturen, mooie huizen en leuke bars en restaurants. Hoewel je er wel echt typisch Amerikaanse dingen vindt is het toch ook wel echt een stad die met geen enkele andere in Amerika te vergelijken is. We komen hier zeker terug! Het is ook maar een uur rijden van onze campus dus dat gaat zeker goed komen.

Nu ik dit schrijf zit ik samen met Dinny in mijn appartement. Zij logeert dit weekend nog bij mij want ze kan haar eigen kamer nog niet in. Het is een appartement in een heel mooi groot complex waar alleen maar studenten wonen. Ik deel het appartement met drie anderen, hoewel ik mijn huisgenoten nog niet heb ontmoet, omdat de meeste nog vakantie hebben en bij hun ouders zijn. Volgens mij staat er ook nog één kamer leeg. Het is hier sowieso erg rustig op het complex, blijkbaar zijn de meeste Amerikanen in de vakanties niet hier. Ik heb gisteren bij Wallmart allerlei spullen voor mijn kamer gekocht, zoals beddengoed, kleerhangers etc. Ik moet het nog een beetje leuk inrichten zodat het echt mijn plek wordt, maar het ziet er echt prima uit: ik heb een tweepersoonsbed, hele grote kledingkast, ladekast en een bureau. De keuken en woonkamer deel ik met de drie anderen.

Morgen en dinsdag hebben we de introductie voor internationale studenten, dan gaan we iedereen ontmoeten! Ook hoop ik dat ik snel mijn huisgenoten leer kennen. De week erna beginnen de lessen pas, dus we hebben nog een weekje de tijd om te relaxen, te wennen en alles te ontdekken. En dan kan het Amerikaanse studentenleven beginnen!


Voor degene die het leuk vinden mij een keertje te bellen, mijn nummer is:
+15047568611
Bellen kun je het beste doen met je vaste telefoon(!) en door gebruik te maken van de services Belbob of Belrammer. Je moet even Googlen om te zien hoe het werkt, maar je kunt hiermee echt heel goedkoop naar mij bellen (iets van €0,05 per min ofzo), en voor mij is het dan ook maar $0,10 per min. om een gesprek te ontvangen. Dat valt erg mee!
Met je mobiel naar mij smsen of bellen is een stuk duurder voor beide. Voor degenen met Whatsapp op hun telefoon: zodra ik de code van het internet heb kan ik met mijn telefoon ook gewoon whatsappen, maar op dit moment nog niet.

Ook nog even ter informatie mijn adres:

Rosanne Krabbenborg
4600 Burbank Drive, Apt 334, Bedspace-A
Baton Rouge, LA 70820
United States

Ik hoop jullie snel weer een update te kunnen geven over mijn nieuwe belevingen hier!
Ook ben ik heel benieuwd naar alle nieuwtjes en roddels uit Nederland, dus mailtjes zijn welkom! :)

Liefs,

Rosanne