Eerste weken van The American Life

Hee allemaal,

Hier (eindelijk, sorry) weer eens een blogje van mij om jullie op de hoogte te houden van de gebeurtenissen hier. Ik ben vandaag alweer twee weken in Baton Rouge (!), wat gaat dat snel zeg. Tot nu toe heb ik nog niet echt last gehad van heimwee, ik vermaak me hier prima en het aanpassen aan de nieuwe cultuur gaat ook goed. Heb al heel veel mensen leren kennen, iedereen is super aardig en je wordt snel overal bij betrokken. Zit lekker op m’n plek dus dat is erg fijn! Natuurlijk mis ik jullie allemaal wel!

Mijn vorige blog eindigde met mijn eerste weekend hier in Baton Rouge. Ondertussen zijn we dus alweer twee weken verder.. Ik heb hier eerst een week gehad waarin ik nog geen colleges had, maar waarin er wel van alles geregeld moest worden. Afgelopen week zijn de colleges begonnen. Natuurlijk moest ook het nachtleven hier verkend worden, dat is ook goed gelukt. Ik zal proberen een overzichtje te geven van mijn eerste weken op de LSU campus..

De eerste maandag (9 januari) hadden we de hele dag introductiedag voor internationale studenten. Het begon al heel vroeg in de ochtend. Daar aangekomen zagen we enorm veel andere studenten uit alle delen van de wereld. Het was al wel snel duidelijk dat niet iedereen hier hetzelfde ging doen. Ikzelf ben hier namelijk maar voor 1 semester (exchange student), maar er waren er enorm veel die hier gingen afstuderen of zelfs hun hele studie van 4 jaar gingen doen. Daardoor was alle informatie lang niet allemaal geschikt voor ons en was het nogal langdradig en verwarrend. Gelukkig mochten wij eerder weg omdat we geen Engelse taaltoets hoefden te doen en gingen we lekker wat eten op de campus. Daar met een aantal mensen afgesproken om ‘savonds de LSU Tigers football finale te gaan kijken op een groot scherm op de campus. De echte wedstrijd was namelijk in het grote stadion in New Orleans waar mensen echt honderden dollars voor een kaartje betaalden, daar konden we dus helaas niet naartoe. Het was meteen echt een Amerikaanse ervaring: bij binnenkomst kreeg je een enorme beker die je de hele avond gratis mocht laten bijvullen. Ook waren er hotdogs en popcorn. Iedereen had iets paars met geels aan, de kleuren van het team. Zodra de wedstrijd begon was iedereen echt super fanatiek aan het schreeuwen, elke keer als er iemand werd neergehaald gingen ze helemaal los. De sfeer leek echt precies op een WK wedstrijd bij ons. Zo belangrijk was het voor de Amerikanen ook. Helaas speelden de Tigers niet zo goed en was het wel duidelijk dat ze gingen verliezen.. Hier konden veel mensen niet goed mee omgaan en vertrokken de helft echt 10 minuten voor het eind, lekker sportief jongens! Ik vond het zelf wel echt een leuke ervaring, ook al snapte ik niks van de regels, de sfeer (behalve op het eind) was echt geweldig! Na de wedstrijd werd ons ook meteen even ingewreven dat je hier eigenlijk echt een auto nodig hebt. Er reden namelijk geen bussen, taxi kregen we niet de pakken en regende super hard: wij moesten het hele eind terug lopen, compleet doorweekt... Dus nee, het is hier niet altijd mooi weer ;)

De volgende dag hadden we een informatiebijeenkomst voor exchange students, die was gelukkig veel duidelijker en daar hebben we veel aan gehad! Ook kregen we daarna een rondleiding over campus, was ook heel handig om te zien waar alles zit. Ook langs het LSU stadion gelopen en langs het hok van Mike the Tiger. Er is namelijk een echte levende tijger als mascotte voor de LSU Tigers op de campus. Hij heeft zijn eigen reservoir. Echt een enorm beest, gelukkig lag hij rustig te slapen. Na de rondleiding zijn we weer lekker gezond gaan lunchen (McDonalds... die hier trouwens nog slechter is dan bij ons..) en dingen gaan regelen, zoals een Amerikaanse bankrekening en studentenkaart. Wij waren natuurlijk weer zo handig om dit precies op het verkeerde tijdstip te doen, waardoor we een andere voorlichting misten. Oeps! Ondanks de campus tour verdwaalden Dinny en ik weer. Gelukkig wilde een lief mannetje in golfkarretje ons naar de bushalte brengen.

Op woensdag hadden we niks op de planning dus ging ik lekker uitslapen. ‘savonds hadden we een feestje in een appartement bij ons op het complex! Iedereen nam wat te drinken mee en natuurlijk hadden we de typische gekleurde plastic bekers. Er waren zowel Amerikanen als internationals dus dat was een gezellige mix! Na de hele avond drankspellen te hebben gedaan was de drank op en gingen we uit naar een bar op 5 minuutjes lopen. Hier lekker gedanst, maar helaas sloten ze al om 2.00. Wat blijkt, dat doen alle bars hier! Achja, dan maar extra lang afterpartyen..

De volgende dag, donderdag, was er weer een ‘feest’, dat werd georganiseerd door het International Cultural Center hier. Dit is een organisatie die internationale studenten zich thuis wil laten voelen door ze in contact te brengen met locals hier. Het zijn eigenlijk vooral oude mensen die dit organiseren, heel lief allemaal. Het feest begon dan ook al om 18.30 en was 21.00 uur weer afgelopen, er werd alleen fris geschonken, en ze hadden eten voor ons gemaakt. Ook hadden ze een lokaal bandje ingehuurd en een dansgroep. Het was zo grappig! Die muziek en dansers waren echt heeel fout, denk aan country line dance etc.. Die mensen vonden het helemaal geweldig dat wij er waren en wilden graag dat we met ze mee gingen dansen. Nou bedankt. Het was wel heel schattig dat ze dit organiseerden, en laten we maar zeggen dat het een ‘bijzonder’ feestje was, haha.

Op vrijdag ging ik met een paar andere meisjes en hun Amerikaanse huisgenootje (die een auto had, nice) naar de shopping mall, een super groot overdekt winkelcentrum. Ik had er het ergste van verwacht, aangezien veel mensen hier niet erg modebewust gekleed zijn. Veel zien er eigenlijk uit of ze net terug komen van het sporten, maar het is dus echt hun dagelijkse outfit. Toen was ik toch wel verrast dat ze echt leuke winkels hadden, en een hele grote Victoria’s Secret (dames van de giftcard, bedankt! Ik heb al super veel mooie dingen gezien). Ik heb een nieuwe tas gekocht, en ja, dat was echt nodig want de rits van mijn andere is kapot :). ‘s Avonds gingen we weer uit, naar een bar dichtbij waar ik woon. Was erg gezellig! En toen was het alweer weekend… Niet erg veel bijzonders gedaan, gewoon lekker uitgerust, want die week daarna zouden de colleges beginnen!

We hadden geluk, we hoefden niet meteen op maandag te beginnen, want het was hier Martin Luther King Day, een officiële feestdag waarop iedereen vrij is. Dus zo kwam het dat ik op dinsdag 17 januari mijn eerste schooldag hier in Amerika had. Redelijk netjes gekleed in mijn blazertje (zoals altijd) ging ik naar school. Toen ik daar aan kwam voelde ik me zooo overdressed! Iedereen liep in sportbroekjes, wijde shirts en truien met het logo van de school (LSU). Alsof ze zo uit bed kwamen gerold. Blijkbaar is dat dus echt de stijl hier. Later in die week heb ik samen met Dinny dus ook maar een LSU shirtje en trui aangeschaft, nu zijn we 100% Amerikaans, haha!

De lessen zijn erg leuk. Ik hoef maar vier vakken te volgen, wat staat voor 12 uurtjes les per week. Dus ik heb nog lekker veel vrije tijd over. Ik heb twee soort van werkcolleges, waarin je dus echt in een klaslokaal zit met rond de 30 mensen, en twee hoorcolleges, waarbij je met honderden in een collegezaal zit. Mooie balans vind ik. De leraren zijn echt super aardig en verwachten veel interactie met de klas. Als er een vraag wordt gesteld reageert iedereen dan ook meteen, dat is wel anders dan bij ons in Nederland, waar eerst iedereen een kwartier voor zich uit staart en uiteindelijk maar iemand uit verveeldheid antwoord geeft. Ik volg lessen in Marketing, Massacommunicatie en Psychologie.

Mijn eerste collegeweek is dus goed bevallen! Enige minpuntje is de prijs van de boeken hier: één boek was zelfs $150,-!! Die heb ik toen maar gehuurd, dat was goedkoper. Ook is het nog even wennen aan het bussysteem, de bussen zijn overvol en je weet nooit hoe laat ze nou komen. Maar ach, daar valt wel mee te leven! Sommige mensen hier hebben een fiets, dat lijkt mij ook wel chill maar het is toch best gevaarlijk: auto’s zijn niet gewend aan fietsers en er zijn nergens fietspaden. Toch maar gewoon met de bus dus. Verder is de campus echt super mooi, en zijn er goede voorzieningen.

Ondertussen gaat het leventje hier dus steeds meer zijn gangetje.. Hoewel ik nog steeds wel af en toe grappige dingen ontdek, wordt de Amerikaanse levensstijl toch wel steeds meer ‘normaal’ voor me. Daarom ben ik bang dat ik niet zo vaak meer inspiratie voor een blog heb als ik in het begin had. Toch zal ik proberen jullie op de hoogte te houden van mijn belevenissen hier, ik ga mijn best doen! Ik hoop dat ik een goed beeld heb geschetst van wat ik hier doe en hoe het leven is. Heb ondertussen ook internet in mijn appartement, dat is zoveel fijner! Dus als je Skype hebt kun je me toevoegen: rosanne.krabbenborg .

Bedankt voor het lezen van mijn blog en natuurlijk vind ik reacties hierop altijd erg leuk!! Vragen zijn ook altijd welkom hoor :)

Veel liefs vanuit Amerika & de groetjes aan iedereen in Nederland!!

Rosanne